Pagina's

16-09-2015

Wanhopig inzicht

-

je hebt je altruïstisch voordeel, geperst uit mijn begeren
-geeft te weinig van je liefde vrij-
al dat smeken, kruipen maakt me ook niet blij
geen aai of kus, je kunt me slechts de rug toekeren



 -

Valenpijnsdag





14 februari, herinnert me steeds weer
kaartjes die nooit aankomen
de opgegeven hoop in liefde
die dag die doet me zeer

wie oh wie wil mijn Valenpijn zijn?
en deelt zijn smart en bitterheid
zijn afgunst, wrok en narigheid
met een borrel of een glas wijn!?

en zo ons samen eenzaamheid
het glas heft op die verloren meid
maar bij het treuren toch de tijd
ieder van zijn geloof bevrijdt

....

stikkend


-

met koosnaampjes uit elkaar gepeld
klein gehouden door je liefdesgeest
toch speelde ik al die tijd een ander
en ben weer terug van weggeweest!

-

stiekem toch de baas


-


al zou de vrouw geen lusten kennen
niet meer de man met seks verwennen
dan doe je er goed aan, dit niet te vergeten;
dat haar kut de kroon spant, bij het stille weten

-

Serie namen



Betsie

Je zachtaardige lach, je lieve gedrag
en tedere stem doen allemaal niet af
aan je ziekelijke drang, te overwinnen
en kleineren van elke man!


Saskia

De keren dat wij samen knus, de avond in harmonie vervuld
en ieder van ons genoegzaam toen, naar elkander zat te kijken,
wist jij het te presteren, al die keren, mij van mijzelf te ontdoen!!


Danielle

mijn gevoel voor jou mijn bloem
is het restje vergif dat me beklijfd
en als horror door mijn bloed kruipt
totdat mijn hele lijf verstijfd


Esther

toen ik je naakt zag lopen, waren
hemel en aarde eventjes weer één
als een nijlpaard op het droge die
schamend roze het water weer zoekt


Mathilde

zo zacht als je naam aandoet
zo hard drilde je als een boor
door mijn graniet, en knalde je
het restant kapot, met je dynamiet


Susan


jij kon altijd zo lekker liggen slapen, en ik verzon dan
hoe je droomde over mannen die je bereed, pikken die
je versleet en de lippen die je kuste waren dan niet
de mijne, zoals altijd, hield ik mijzelf weer voor de gek


Jolanda


ik zal nooit vergeten, hoe mooi en liefdevol jij
daar in onze bloementuin de buurman, vol lof
en overgave neukte, terwijl de kinderen keken
vol verbazing naar mij, en ik zei “das mama niet”

.................................................................................

Snol






je hebt je biologisch voordeel, geperst uit ons behagen
waarin  je rede verbuigt totdat de man je zorg zal dragen
nu het lijkt of jij niet weet, wat je verschijning echt betekent
voor die opgegeilde bok, die wellustig op je rekent

~